Het is misschien vermakelijk om naar te kijken. Presidentskandidaat Jeb Bush die tijdens zijn presentatie vraagt om applaus. Aan de andere kant, zorgen dit soort beelden er ook voor dat het geven van een presentatie nog spannender wordt dan het al is. Iedereen die toch al bang is om een presentatie te geven, gaat na het zien van deze beelden al helemaal niet meer het podium op.
Presentaties vermijden
Dat is jammer. Want juist het vermijden van presenteren zorgt ervoor dat het écht spannend wordt. In je hoofd maak je het veel te groot. Bovendien zorgt de vermijding ervoor dat je deze gedachten niet kunt checken met de realiteit. De gedachten gaan hun eigen leven leiden en worden voor jou de waarheid. Met het gevolg dat jij jezelf en je werkgever te kort doet.
Wel presenteren
Daarom wil ik je juist oproepen om wel te gaan presenteren als je de kans hebt. Laat het dit keer niet aan je collega over, maar stap naar voren en meld je aan. Bereid je goed voor en maak contact met jezelf, je onderwerp en het publiek.
Dat is jammer. Want juist het vermijden van presenteren zorgt ervoor dat het écht spannend wordt. In je hoofd maak je het veel te groot. Bovendien zorgt de vermijding ervoor dat je deze gedachten niet kunt checken met de realiteit. De gedachten gaan hun eigen leven leiden en worden voor jou de waarheid. Met het gevolg dat jij jezelf en je werkgever te kort doet.
Wel presenteren
Daarom wil ik je juist oproepen om wel te gaan presenteren als je de kans hebt. Laat het dit keer niet aan je collega over, maar stap naar voren en meld je aan. Bereid je goed voor en maak contact met jezelf, je onderwerp en het publiek.
Woorden zonder gevoel
Wat ging er mis bij Jeb Bush? Tijdens zijn voorbereiding heeft hij waarschijnlijk samen met een professionele speechschrijver zijn tekst opgesteld. Hij vertelt dit verhaal, maar voelt er niets bij. Het is alsof je naar een liedje over liefde luistert terwijl de zanger nog nooit verliefd geweest is. Het publiek hoort woorden zonder emotie en is daardoor allang afgehaakt. Kijk maar hoe ze erbij zitten. Dat is de reden dat ze niet door hebben dat er geapplaudisseerd zou moeten worden. Na please clapp, schrikken ze wakker en gaan ze als nog klappen.
Ga voor in het gevoel. Dit doe je door bij jezelf opzoek te gaan naar waarom dit onderwerp zo belangrijk voor je is. Ook als het om iets kleins gaat. Kijk dan naar het grotere plaatje en hoe dit onderdeel daaraan bijdraagt. Door zelf voor te gaan in dit gevoel, zal je publiek het ook voelen.
Wat ging er mis bij Jeb Bush? Tijdens zijn voorbereiding heeft hij waarschijnlijk samen met een professionele speechschrijver zijn tekst opgesteld. Hij vertelt dit verhaal, maar voelt er niets bij. Het is alsof je naar een liedje over liefde luistert terwijl de zanger nog nooit verliefd geweest is. Het publiek hoort woorden zonder emotie en is daardoor allang afgehaakt. Kijk maar hoe ze erbij zitten. Dat is de reden dat ze niet door hebben dat er geapplaudisseerd zou moeten worden. Na please clapp, schrikken ze wakker en gaan ze als nog klappen.
Ga voor in het gevoel. Dit doe je door bij jezelf opzoek te gaan naar waarom dit onderwerp zo belangrijk voor je is. Ook als het om iets kleins gaat. Kijk dan naar het grotere plaatje en hoe dit onderdeel daaraan bijdraagt. Door zelf voor te gaan in dit gevoel, zal je publiek het ook voelen.
RSS-feed
